historyczka sztuki, absolwentka Instytutu Historii Sztuki UW.
Dzieli pracę zawodową pomiędzy Akademię Sztuk Pięknych, gdzie prowadzi zajęcia z historii sztuki nowożytnej, sztuki z terenów dawnej Rzeczypospolitej i zajęcia seminaryjne oraz Instytut Sztuki PAN, w którym opracowuje Katalog Zabytków Sztuki w Polsce.
Interesuje się szeroko pojętą sztuką nowożytną, a szczególnie kulturą intelektualną i artystyczną XVIII wieku. Najbardziej zaś fascynują ją powiązania sztuki z naturą – teoria i praktyka sztuki ogrodów, kreacja i percepcja krajobrazu, działania performatywne w naturze, np. land art, sztuka ekologiczna. Powiązanie działań naukowych z działaniami konserwatorskimi realizuje od wielu lat, uczestnicząc w badaniach terenowych oraz opracowując dziedzictwo sztuki sakralnej dawnych ziem wschodnich Rzeczypospolitej – na terenie Białorusi, Litwy, Łotwy i Ukrainy.
Autorka szeregu publikacji, stypendystka m.in. uniwersytetu Harvarda i Fundacji Lanckorońskich, dwukrotna laureatka nagrody im. Prof. Jerzego Łozińskiego Stowarzyszenia Historyków Sztuki i odznaki honorowej „Zasłużony dla Kultury Polskiej”.
-
Stopień naukowy
-
Wydział