Małgorzata Gurowska jest artystką wizualną, autorką książek, wykładowczynią i kuratorką. Tworzy z myślą o uwzględnianiu perspektywy innych gatunków, zwłaszcza tych eksploatowanych i dyskryminowanych przez człowieka. Sztuka jest dla niej narzędziem interwencji i sprzeciwu. Absolwentka Wydziału Grafiki warszawskiej ASP, pracuje na Wydziale Rzeźby macierzystej uczelni, na którym prowadzi Pracownię Rysunku. W swojej praktyce dydaktycznej stosuje szerokie rozumienie rysunku nieograniczone do techniki, dlatego w jej pracowni powstają prace w dowolnie wybranych przez studentów mediach. Poza uczelnią prowadzi warsztaty artystyczne zarówno dla dzieci, jak i dla dorosłych. W latach 2003-2005 prowadziła w Warszawie niezależną galerię sztuki Z o.o., później Galerię Ltd., a następnie galerię Stowarzyszenia Twórców Grafiki Użytkowej. Od 2010 roku współtworzy Fundację Sztuczną, która zajmuje się przede wszystkim promowaniem działań efemerycznych i wspieraniem postaw twórczych sytuujących się na pograniczach głównego nurtu. Działania Fundacji są niekomercyjne i funkcjonują poza obiegiem instytucjonalnym sztuki. Autorka i współautorka wielokrotnie nagradzanych książek, w których skupia się na kwestiach politycznych i społecznych krytycznie opisując relacje ludzi i nie-ludzi. m.in. „ZOEpolis. Budując wspólnotę ludzko-nie-ludzką” (Warszawa 2020); „Mandragora – klasyfikcje” (Warszawa 2020); „Lokomotywa/IDEOLO” (Warszawa 2013, Londyn 2015), „Psikusy” (Warszawa 2016) i „Alfabet zwierząt niesłusznie lekceważonych” (praca dyplomowa, druk niskonakładowy, ASP Warszawa 2011). Stypendystka Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego na 2016 rok (projekt „ARKA/optymalizacja”). W latach 2015- 2020 brała udział w projekcie Narodowego Programu Rozwoju Humanistyki na Wydziale Filozofii i Socjologii UW „Kartografie obcości, inności i w(y)kluczenia. Perspektywa filozofii i sztuki współczesnej”. W ramach tego projektu tworzyła, we współpracy z przedstawicielkami nauk humanistycznych, wypowiedzi i działania na pograniczu sztuki i nauki skupione przede wszystkim wokół refleksji posthumanistycznej i nowego materializmu. Jej prace pokazywane były na wystawach indywidualnych i zbiorowych w Polsce i na świecie, m.in. MYCOsystem na XXII Triennale di Milano „Broken Nature: Design Takes on Human Survival” (2019), Wiek półcienia w Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie (2020).
