Nowy numer Rocznika Miejsce
Właśnie ukazał się najnowszy numer Rocznika naukowego Miejsce. Studia nad sztuką i architekturą polską XX i XXI wieku, który jest wydawany przez Wydział Badań Artystycznych i Studiów Kuratorskich (wcześniej: Wydział Zarządzania Kulturą Wizualną) Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Rzecz uwagi warta!
Najnowszy tom Nr 8/2022 skupia się na etycznym wymiarze wytwarzania wiedzy przez artystów-badaczy pracujących w post-socjalistycznej Europie. Publikacja analizuje aktualny stan artystycznych praktyk badawczych w aspekcie odpowiedzialności oraz bada ich specyfikę regionalną. Tekstom teoretycznym na ten temat towarzyszą eseje prezentujące różne strategie upowszechniania wyników badań artystycznych. Autorzy i autorki najnowszego numeru: Karolina Majewska-Güde, Tom Holert, Joanna Zylinska, Irena Lagator Pejović, Ágnes Eperjesi, Zofia Nierodzińska, Dorota Walentynowicz, Piotr Korduba oraz Natalia Romik, Kuba Szreder i Aleksandra Janus.
Badanie sztuki polskiej
„Miejsce” to rocznik naukowy wydawany przez Wydział Badań Artystycznych i Studiów Kuratorskich (wcześniej: Wydział Zarządzania Kulturą Wizualną) Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Tytuł pisma wskazuje na podstawowy cel, jaki jest przed nim stawiany – badanie sztuki polskiej i jej umiejscowienie w konkretnej sytuacji politycznej, społecznej, geograficznej czy historycznej. Ma to zasadnicze znaczenie w kontekście okresu, którym twórcy i twórczynie pisma chcę się zajmować: sztuką powojenną, z naciskiem na jej najnowszy rozdział, związany z procesem dezintegracji bloku komunistycznego.
Pole historyczno-artystycznych rewizji
Na łamach „Miejsca” ukazują się: prace będące wynikiem badań nad nowoczesną i współczesną sztuką polską, architekturą i projektowaniem; teksty prezentujące nowe ujęcia problemów już opracowanych oraz artykuły eksplorujące obszary słabo rozpoznane. W kręgu zainteresowań twórców i twórczyń rocznika znajdują się zarówno studia przypadków, jak i syntezy oraz ujęcia interdyscyplinarne. „Miejsce” w złożeniu ma stać się polem historyczno-artystycznych uzupełnień i rewizji. Warto wziąć pod uwagę, że badanie sztuki i architektury współczesnej, ich politycznych, społecznych, geograficznych i historycznych uwikłań, jest procesem dynamicznym, otwartym i wymagającym nieustannego przepisywania zarówno opracowywanego materiału, jak i metod badawczych.
„Jesteśmy przekonani, że nie można skutecznie prowadzić poszukiwań w tym zakresie nie tylko bez badań podstawowych, ale także bez refleksji metodologicznej przekraczającej paradygmat postrukturalistyczny. Konieczne jest również odnoszenie się do innych dyscyplin, takich jak socjologia, politologia czy historia powszechna, których ustalenia są zbyt często przez historyków sztuki pomijane” – piszą twórczynie i twórcy „Miejsca”.