„Apteka Zabytków”. „Nowe-stare” miejsce na mapie Warszawy

Projekt powstał na mocy porozumienia między: Mazowieckim Wojewódzkim Konserwatorem Zabytków, Wydziałem Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki ASP w Warszawie i Instytutem POLONIKA. Jego istotą jest wspólne prowadzenie niekomercyjnego miejsca dedykowanego edukacji i popularyzacji wiedzy dotyczącej ochrony i konserwacji polskiego dziedzictwa kulturowego w kraju i za granicą.

W jego ramach jest planowana restauracja zabytkowych mebli będących spuścizną po działalności prowadzonej w tym miejscu. Prowadzone będą tam również działania edukacyjne (spotkania, warsztaty), spotkania popularyzatorskie (spotkania autorskie, informacyjne wokół projektów poszczególnych instytucji).

Bezpośrednią inspiracją tych działań jest ustanowienie roku 2025 Rokiem 80. rocznicy odbudowy stolicy przez Radę m.st. Warszawy oraz 45. rocznica wpisu warszawskiego Starego Miasta na Listę światowego dziedzictwa UNESCO.

Apteka przy Nowym Świecie 18 od zawsze wzbudzała zachwyt. W pałacu Branickich działała od 1851 roku. Jej neogotyckie wnętrza powstały w roku 1878. Salę frontową apteki nakryto stropem z centralną sztukatorską rozetą otoczoną przez trójkątne i prostokątne ramy, wypełnione motywem liści. Roślinny ornament ozdobił też ramę obiegająca strop oraz fasetę na której odnajdujemy liście klonu.

Dopełnieniem wystroju sztukatorskiego były neogotyckie meble: szafy, lady oraz ramy luster z charakterystycznymi dla neogotyku maswerkami, szczytami i pinaklami a wszystko utrzymane w ciemnej kolorystyce dębu.

Mając na celu uwrażliwienie mieszkańców i odwiedzających Warszawę na tożsamościowe znaczenie zabytków, wzmocnienie poczucia społecznej odpowiedzialności za wspólną spuściznę kulturową oraz zaangażowania na rzecz jej ochrony, Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków, Wydział Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki ASP w Warszawie oraz Instytut Polonika powzięły podjęły decyzję o współpracy przy projekcie „Apteka Zabytków”.