„Salon Marcowy 2024. Stanisław Kulon”. Wystawa Zakopiańskiego Centrum Kultury

Wystawa jest kolejną odsłoną, organizowanego przez Zakopiańskie Centrum Kultury „Salonu Marcowego”. Stanowi niezwykłą podróżą śladami twórczości artysty. Ekspozycja prowadzi nas przez różne etapy życia artystycznego Stanisława Kulaona, ukazując ewolucję formy, techniki i inspiracji.

Artysta, poprzez swoje rzeźby, odkrywa piękno w materii, podkreślając jednocześnie głębokie refleksje nad ludzkim doświadczeniem. To nie tylko przegląd dzieł, lecz także opowieść o artystycznym śladzie, który pozostawił w historii rzeźby.

Polski rzeźbiarz, urodzony 26 sierpnia 1930 roku w Sobiesku na Kresach Wschodnich. 10 lutego 1940 roku został wywieziony wraz z rodzicami i rodzeństwem na Ural. Stracił tam matkę, ojca i troje młodszego rodzeństwa. Do kraju wrócił w 1946 roku. W latach 1948–1952 uczęszczał do Liceum Technik Plastycznych w Zakopanem (był uczniem Antoniego Kenara), które ukończył w 1952 roku.

Po zdaniu matury kontynuował naukę na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowniach Ludwiki Nitschowej i Mariana Wnuka. Dyplom z wyróżnieniem otrzymał w 1958 roku. Od 1958 do 1966 roku był asystentem w pracowni Ludwiki Nitschowej. W 1964 roku związał się z grupą „Rekonesans” i przez wiele lat uczestniczył w jej wystawach.

Od 1988 do 2000 roku był profesorem Wydziału Rzeźby w swojej macierzystej uczelni. Żył i tworzył w Łomiankach gdzie zbudował dom i pracownię. Zmarł 15 maja 2022 roku w Warszawie. Został pochowany na Cmentarzu Wojskowym na Powązkach w Warszawie.