Wystawa prof. Stanisława Andrzejewskiego w Galerii Sotto 63

Od 30 czerwca do 18 sierpnia 2023 roku w Galerii Sotto 63 odbędzie się wystawa „Pragnienie suchej ziemi” prof. Stanisława Andrzejewskiego, będąca częścią programu artystycznego „Geometria pustyni”.

Najnowsze prace artysty, malarstwo oraz tkanina, nawiązują do tematu pustyni, rozumianej zarówno jako przestrzeń realna, a także symboliczna – jako zagadnienie egzystencjalne. Na pustyni artysta poszukuje harmonii, równowagi i piękna. W pracach przedstawia ten proces posługując się prostym językiem formalnym – czernią, bielą, geometrycznymi kształtami. W zestawieniu z tekstami Andrzejewskiego zyskują one szczególną poetyckość.

Już tu byłem

choć jestem po raz pierwszy

wokoło

wszystko i nic

już tu byłem

w niczym we wszystkim

we wszystkim w niczym

Stworzyłem

Geometrię przejścia

Prosta linia

Od punktu wyjścia do celu

Porzucam widok obrysowany okręgiem

Przede mną Morze Martwe

— Stanisław Andrzejewski

Prof. Stanisław Andrzejewski

Artysta wizualny, profesor sztuk pięknych, prowadzi pracownię Tkaniny w Architekturze na Wydziale Architektury Wnętrz Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Swoje prace prezentował na ponad stu osiemdziesięciu indywidualnych i zbiorowych wystawach w galeriach i muzeach w Europie, w obu Amerykach, Afryce, Azji i Australii. Jest laureatem nagród, m.in. Nagrody Indywidualnej Ministra Kultury i Sztuki za wybitne osiągnięcia artystyczne i dydaktyczne (1996), Złotego Medalu Zasługi (2004), Medalu stulecia Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie (2005) oraz najwyższego honorowego odznaczenia Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie Nagrody Pegaza (1996).

Twórczość Stanisława Andrzejewskiego rozgrywa się na szerokim polu różnych dziedzin sztuki i obejmuje malarstwo, rysunek, rzeźbę ceramiczną, tkaninę unikatową (soft sculpture), a także poezję. Nie zatrzymując się na dłużej przy jednej z nich, wędruje on po zróżnicowanych przestrzeniach sztuki, poszukując i w odkrywaniu znajdując satysfakcję tworzenia. Tym również tłumaczy się jego głęboka potrzeba wędrowania. Pustynie świata traktuje jako obszar metafizyczny, dlatego podróże po nich stały się największą inspiracją jego twórczości. Od kilku dekad realizuje artystyczny projekt „Geometria Pustyni”, w którym zawiera przemyślenia na temat samotności współczesnego człowieka. W ostatnich latach pracuje nad projektem „Słowo tworzy obraz”, w którym bada znaczenie słowa literackiego w swojej twórczości. Aktualnie realizuje projekt „Geometria stworzenia świata”, który dotyczy wolności myśli człowieka i procesu stwarzania intelektualnych struktur własnego świata.