„Archiwum Targówka – w poszukiwaniu (tożsamości) miejsca”. Wystawa fotograficzna Marcina Chomickiego w Teatrze Rampa

Cykl prac prezentowanych na wystawie jest pierwszą próbą uchwycenia specyfiki określonej przestrzeni, a symboliczny gołąb, który znalazł się na plakacie wystawy jest łącznikiem dawnego i przyszłego Targówka, dzielnicy zawieszonej pomiędzy różnymi epokami. Dzielnicy, w której obok gołębników (kiedyś bardzo popularne hobby Mieszkańców), sąsiadują nowoczesne osiedla. I może w tej różnorodności tkwi siła i wartość Targówka.

Targówek ma wiele twarzy: to nie tylko osiedla mieszkaniowe, ale i urokliwe małomiasteczkowe uliczki, w których czas się zatrzymał. To też liczne tereny (po)przemysłowe, dawne echa świetności dzielnicy, obszary rekreacyjne i leśne. Przestrzeń, która podlega teraz licznym procesom modernizacyjnym, nierzadko bardzo intensywnym, zmieniającym gwałtownie status i funkcje miejsca. Czy w kadrze aparatu udaje się uchwycić specyfikę dzielnicy? Co stanowi o jej wyjątkowości i co wyróżnia ją od innych?

Mapowanie Targówka można zacząć od analizy licznych granic, tych namacalnych, takich jak rury ciepłownicze, które wiją się po okolicy i separują przestrzeń, cieków wodnych czy torów kolejowych, ale też tych symbolicznych, bardziej umownych, oddzielających subobszary w ramach klasyfikacji MSI.

„Archiwum Transformacji” prezentowane na stronie jest działaniem artystyczno-badawczym na kilkunastotysięcznym archiwum zdjęć Marcina Chomickiego dokumentujących zmiany i procesy w przestrzeni polskich miast w ciągu ostatnich 22 lat. Jest rezultatem wieloletnich spontanicznych eksploracji oraz dokumentacji miejsc znajdujących się poza główną sferą zainteresowań artystów.

Wyrasta z poszukiwania inspiracji w pozornie nudnych i nieoczywistych przestrzeniach: podwórkach, opuszczonych obiektach, nieużytkach zagarniętych przez przyrodę. Intencją artysty jest ukazanie procesu ”zrzucania skóry” miast opowiedzianego poprzez fotograficzny zapis przemian – od anarchizacji przestrzeni po 1989, przez fazę tworzenia nowego pejzażu miejskiego, aż po krajobraz po przemianie.

„Archiwum Transformacji” przedstawia między innymi historię znikania socmodernistycznej architektury, reorganizacji przestrzeni publicznej, wpływu nowych inwestycji na przestrzeń miejską, ślady zjawisk gospodarczych (reklama, handel) i społecznych (sztuka ulicy, subkultury, oddolne ingerencje mieszkańców w przestrzeń osiedli, podwórek czy ogródków), ekspansję przyrody na opuszczonych terenach.

Większości zdokumentowanych obiektów już nie ma. Rozmiar archiwum i jego różnorodność umożliwia organizowanie zdjęć w grupy pozwalające badać czasy transformacji na wielu płaszczyznach. Projekt staje się dokumentacją rytuału przejścia społeczeństwa polskiego z przestrzeni postkomunistycznej do przestrzeni współczesnej. To nie tylko opowieść o zrzuceniu starej skóry i narodzinach nowej tożsamości jest to przede wszystkim zapis nieustannie zmieniającej się rzeczywistości.