Ceremonia wręczenia prof. Hannie Jelonek Nagrody im. J. Sanforda Saltusa 2022 (Nowy Jork)

“The Saltus Committee singled out Hanna Jelonek from a strong field of contemporary medalists for her ability to explore such modern techniques in medallic art as the use of negative space and multiple materials while at the same time showing herself a master of the classic elements of psychological portraiture and the expert use of lettering to complement the sculptured images” – napisał w uzasadnieniu dr Alan Stahl, kurator Działu Numizmatycznego na Uniwersytecie Princeton oraz Przewodniczący Komisji ds. Nagrody J. Sanforda Saltusa.
Gości obecnych na spotkaniu w nowojorskiej siedzibie ANS oraz online przywitał dr Peter van Alfen Główny Kurator ANS. Laudację wygłosił dr Gilles Bransbourg, Dyrektor wykonawczy ANS. Po odebraniu medalu z rąk dra Alana Stahla profesor Hanna Jelonek podziękowała za wyróżnienie jej tą prestiżową nagrodą.
Prof. Jelonek przedstawiła historię Pracowni Medalierstwa na Wydziale Rzeźby ASP w Warszawie, podkreślając rolę medalu w międzypokoleniowej wymianie myśli oraz w międzykulturowym dialogu.
Na zakończenie uroczystości uczestnicy spotkania wysłuchali wykładu Stephena K. Schera „Medals by Committee: The Histoire Métallique of Louis XIV”, wygłoszonego przez dra Alana Stahla.
Prestiżowa nagroda J. Sanford Saltus Medal Award po raz pierwszy została przyznana w 1913 roku z inicjatywy J. Sanforda Saltusa za wybitne osiągnięcia w dziedzinie sztuki medalierskiej. Profesor Jelonek dołącza do grona znaczących nagrodzonych artystów_ek, m.in.: Jamesa Earla Frasera (1919), Victora Davida Brennera (1922), Paula Manshipa (1925), Lee Lawrie (1937), Donalda DeLue ( 1967), Kauko Räsänen (1986), João Duarte (2011) oraz Ewy Olszewskiej-Borys (1993) i Pawła Leskiego (2014); jest tym samym trzecia Polką wyróżnioną J. Sanford Saltus Medal Award.
Studiowała na Wydziale Malarstwa, Grafiki i Rzeźby w Rzeźby w Państwowej Wyższej Szkole Sztuk Plastycznych we Wrocławiu (lata 1976 –1978); od 1978 roku na Wydziale Rzeźby w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w Pracowni Rzeźby powadzonej przez prof. Kazimierza Gustawa Zemłę. Dyplom z wyróżnieniem ze specjalizacji medalierstwa uzyskała w 1981 roku pod opieką promotorską prof. Zofii Demkowskiej. W roku akademickim 1985/86, jako stypendystka Rządu Włoskiego, kontynuowała studia w Szkole Sztuki Medalierskiej w Rzymie (Scuola dell’Arte Della Medaglia presso la Zecca Romana).
W 1990 roku podjęła pracę na Wydziale Rzeźby ASP w Warszawie jako asystentka w Pracowni Medalierstwa i Małej Formy Rzeźbiarskiej, prowadzonej przez prof. Piotra Gawrona. Od 2004 roku prowadzi Pracownię Medalierstwa. W 1998 roku uzyskała stopień doktora w dziedzinie sztuk plastycznych; habilitację w 2005 roku. W 2020 uzyskała tytuł profesorski. W latach 2012 – 2019 sprawowała funkcję dziekana Wydziału Rzeźby.
Uczestniczyła w wielu wystawach oraz konkursach krajowych i zagranicznych, prezentując dorobek medalierski, rzeźbiarski i rysunkowy. Prace jej autorstwa znajdują się w zbiorach m.in.: Muzeum Sztuki Medalierskiej we Wrocławiu, Muzeum Miedzi w Legnicy, Muzeum Azji i Pacyfiku w Warszawie oraz w British Museum. Należy do Międzynarodowej Federacji Medalu Artystycznego – FIDEM (International Art Medal Federation). Należy do Zarządu Głównego FIDEM. Pełni funkcję Delegata Krajowego FIDEM.