Odtworzenie dekoracji rzeźbiarskich Pałacu Saskiego i Pałacu Brühla we współpracy z uczelniami artystycznymi

ASP w Warszawie swoje wsparcie formalnie zadeklarowała jeszcze w czerwcu 2022. Teraz dołączyły kolejne uczelnie artystyczne reprezentowane przez swych rektorów: ASP w Krakowie – prof. Andrzeja Bednarczyka, ASP w Katowicach – prof. Grzegorza Hańderka, ASP w Łodzi – dr Przemysława Wachowskiego, ASP we Wrocławiu – prof. Wojciecha Pukocza oraz Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu – prof. Wojciecha Hora. Ze strony Pałacu Saskiego sp. z o.o. swoje podpisy złożyli prezesi: Jan Kowalski oraz Robert Bernisz.

W ramach inwestycji odbudowy Pałacu Saskiego, Pałacu Brühla oraz kamienic przy ul. Królewskiej w Warszawie odtworzone zostaną również zdobienia rzeźbiarskie tych historycznych budynków. Celem dochowania najwyższej dbałości o wierność odtworzonych dekoracji. Historyczne serce Warszawy ma bić na nowo dzięki restytucji Pałacu Saskiego, Pałacu Brühla oraz kamienic przy ulicy Królewskiej 6, 8 i 10/12 – inwestycji realizowanej na mocy ustawy z dnia 11 sierpnia 2021 roku. Zgodnie z jej zapisami obiekty zostaną odbudowane według zewnętrznego kształtu architektonicznego, jaki posiadały w przeddzień wybuchu II wojny światowej, która położyła kres ich istnieniu. W trosce o jak najwierniejsze przywrócenie historycznego kształtu zabudowy zachodniej części placu Marszałka Józefa Piłsudskiego, spółka zajmująca się jej odbudową podejmuje wieloaspektową współpracę z uczelniami oraz innymi instytucjami. Jednym z obszarów tej współpracy jest odtworzenie dekoracji rzeźbiarskich wspomnianych budynków.

Dekoracja rzeźbiarska Pałacu Brühla prezentowała oryginalnie najwyższą klasę artystyczną i nadawała barokowego charakteru założeniu. Elewacje Pałacu Brühla zdobiły w przyziemiu figury bóstw rzymskich autorstwa wybitnego francuskiego rzeźbiarza Pierre’a Coudray’a, zaś na bramie pałacowej stanęły rzeźby stanowiące alegorie „Artes Liberales” dłuta Jana Chryzostoma Redlera. Pod koniec lat 30. XX wieku z inicjatywy Bohdana Pniewskiego fasadę wzbogaciły cztery popiersia projektu Franciszka Strynkiewicza. Całości dopełniały mięsiste płaskorzeźby z monumentalnym tympanonem i detalem zdobiącym okna i nisze. Nie mniej istotnym elementem przedwojennego programu rzeźbiarskiego były reliefowe plafony na ścianach Pałacu Saskiego flankujących Grób Nieznanego Żołnierza, według projektu Stanisława Kazimierza Ostrowskiego.