Używamy ciasteczek

Strona dla prawidłowego działania wymaga plików cookies. Szczegóły ich wykorzystania znajdziesz w Polityce Prywatności.
Wersja
15 maja 2022 roku zmarł wybitny artysta, związany z Wydziałem Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie – Profesor Stanisław Kulon. Zajmował się rzeźbą monumentalną i kameralną (głównie w drewnie) oraz ceramiczną. Autor warszawskich pomników: Marii Konopnickiej w Ogrodzie Saskim (1966), “Chwała Saperom” przy Wisłostradzie (1975) i wielu innych.

Profesor Stanisław Kulon

Urodzony w miejscowości Siółko [Sobiesko] na Ukrainie 26 sierpnia 1930 Stanisław Kulon uczył się w Liceum Technik Plastycznych w Zakopanem (1948-1952) pod kierunkiem Antoniego Kenara. W latach 1952-1958 studiował na Wydziale Rzeźby Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie w pracowniach Ludwiki Nitschowej oraz Mariana Wnuka (u którego uzyskał dyplom). Jako student uczestniczył w wystawie w warszawskim Arsenale (1955).

Po studiach rozpoczął pracę pedagogiczną na Wydziale Rzeźby. Przeszedł wszystkie szczeble kariery akademickiej: asystent (1958), starszy asystent (1959), adiunkt (1964), docent (1971), profesor nadzwyczajny (1988), profesor  zwyczajny (1995). Sprawował funkcję prodziekana Wydziału Rzeźby w latach 1971-1978 i 1985-1987. W 2000 roku odszedł na emeryturę.

Ważniejsze realizacje autorstwa Prof. Stanisława Kulona to: pomnik Marii Konopnickiej w Warszawie (1966), “Matka”, Piestany, Słowacja (1968), pomnik “Chwała Saperom”, Warszawa (1975), “Pomnik Bohaterom 1939-1945”, Starachowice (1978); pomnik ku czci pomordowanych w latach 1939-1945, Jabłonna k. Warszawy (1982), Pomnik Poległym 1939-1945, Bieżuń (1986).

Nagrody

Profesor Stanisław Kulon uczestniczył w konkursach rzeźbiarskich, zdobywając liczne nagrody, m.in.:

– wyróżnienie w I etapie, wyróżnienie I stopnia w II etapie konkursu na Pomnik Bohaterów Warszawy, 1957 i 1959;
– II i III nagrodę w konkursie na Pomnik Powstańców Wielkopolskich, Poznań 1962 (z Janem Kuczem);
– I nagroda w konkursie na pomnik Marii Konopnickiej, Warszawa 1966;
– I nagroda w konkursie na pomnik Chwała Saperom, Warszawa 1973;
– wyróżnienie w konkursie na dzieło rzeźbiarskie Męka Pańska, Warszawa 1983

Wystawy indywidualne

– Narodowa Galeria Sztuki Zachęta, Warszawa 1971;
– Centrum Rzeźby Polskiej, Orońsko 1992;
– Galeria Rzeźby, Warszawa 1997;
– Salon Sztuki Współczesnej BWA, Bydgoszcz 1998