„Sacrum ocalone”. Wystawa jubileuszowa Pracowni Konserwacji Malarstwa Sztalugowego

Na wystawie prezentowane są obrazy, które zostały poddane konserwacji i restauracji w latach 2013-2023 pod kierunkiem: prof. nadzw. dr hab. Anny Doroty Potockiej, prof. dr hab. Joanny Szpor (2013-2017), dr Katarzyny Góreckiej, mgr Łucji Nowak-Wróblewskiej (2020-2023), mgr Agaty Myjak (2015-2020) i mgr Diany Kołakowskiej (2023).

Prace zostały wykonane przez kolejne roczniki studentów II i III roku Wydziału Konserwacji i Restauracji Dzieł Sztuki ASP w Warszawie: Katarzynę Borej, Milenę Gorek, Maję Józefowską, Zofię Karpetę, Patrycję Kotarską, Michała Łapczyńskiego, Dorotę Majcherowicz, Dominikę Rosę oraz Zofię Gierlikowską, Marię Haile, Elizę Kowalczyk, Zofię Marx, Matyldę Naczyńską, Oliwię Piwowarczyk, Sylwię Regulską, Martę Szewczuk i Jaśminę Wasztan. Kuratorką wystawy jest prof. Anna Dorota Potocka.

W wyniku podjętych dotychczas działań zbadano i poddano konserwacji wiele, pochodzących z regionu białostocczyzny, obiektów z kolekcji Archiwum i Muzeum Archidiecezjalnym w Białymstoku. Dodatkowo opracowane zostały zagadnienia z zakresu historii sztuki, ikonografii oraz techniki i technologii ich wykonania. Towarzyszące wystawie wystąpienia i prezentacje, dotyczące efektów tych interdyscyplinarnych działań, odkrywają przed zwiedzającymi tajniki warsztatu konserwatora.

„Analiza struktury dzieł sztuki, w oparciu o specjalistyczną aparaturę, umożliwiającą zastosowanie nowoczesnych technik badawczych, którymi dysponuje Wydział, pozwoliła na określenie ich proweniencji, datacji, a nawet konkretnego warsztatu czy też autorstwa. Kompleksowa konserwacja i restauracja obiektów umożliwiła zaś odsłonięcie oryginalnej koncepcji artystycznej twórców, nierzadko wybitnego pędzla” – podkreślają organizatorzy wystawy.

„Działania te, realizowane na przestrzeni ostatniej dekady, wymagały od wykonawców – kadry naukowo-dydaktycznej Pracowni i studentów – nie tylko wiedzy i umiejętności, ale także właściwego odczytania funkcji i nadania właściwej formy konserwowanym obrazom. Bardzo ważnym elementem tego procesu było swoiste ocalenie Sacrum, związanego uprzednio z wnętrzami o charakterze religijnym, miejsc kultu i adoracji, które uległy niekiedy daleko idącej destrukcji i dezintegracji” – wyjaśniają.

„Możliwość przywrócenia obrazom należnej im recepcji, w postaci prezentowanej wystawy w Muzeum, jest zwieńczeniem podjętych wyzwań w obszarze ochrony dziedzictwa kultury materialnej i niematerialnej przeszłości dla teraźniejszości i przyszłości” – konkludują twórcy wystawy.