„Czy intuicja artystek/artystów może być systemem wczesnego ostrzegania?”. Debata i oprowadzanie

Punktem wyjścia do rozmowy jest filozofia Rajmunda Ziemskiego, jego podejścia do malarstwa i roli artysty: „Współczesna cywilizacja zafundowała nam tyle gróźb, z groźbą atomowej zagłady na czele, iż podstawowym zadaniem artystów w tej chwili jest ostrzegać. I to właśnie chcę robić. Moje obrazy nie mówią o urokach świata, a przestrzegają przed największym obłędem, przed dehumanizacją. Moje intencje są jasne. Obawa wynikająca z troski i miłości to zupełnie coś innego niż przerażenie” – Rajmund Ziemski.

„Do lat 80. XX wieku w kopalniach węgla kamiennego często znajdowała się klatka z kanarkiem. Ptaki pełniły funkcję bioindykatorów, systemu wczesnego ostrzegania przed niebezpieczeństwem wybuchu. Delikatny i wrażliwy organizm ptaka bardzo szybko reagował na nawet najmniejszą ilość metanu w powietrzu. Ptak tracił przytomność i przestawał śpiewać, co stanowiło znak do szybkiej ewakuacji górników.

Wprawdzie w latach 80. zaczęto używać elektronicznych czujników, lecz do tej pory idiom „Canary in the coal mine” jest używany jako określenie wrażliwej osoby, która z wyprzedzeniem wychwytuje zmiany i ostrzega przed zbliżającą się katastrofą. Czy intuicja artystek i artystów może być również traktowana jako system wczesnego ostrzegania? Czy ten system może w porę zasygnalizować zbliżające się niebezpieczeństwo?” – pyta w tekście kuratorskim Diana Lelonek.

„Czy intuicja artystek/artystów może być systemem wczesnego ostrzegania?”

Na to pytanie będą próbowali odpowiedzieć uczestnicy debaty. Ponadto dowiemy się, jakie mechanizmy odpowiadają za kształtowanie osobowości artystycznej, procesu dojrzewania do własnego stylu i własnej filozofii artystycznej, co wpływa na umiejętność profetycznego przewidywania problemów świata.

• Diana Lelonek – kuratorka wystawy „System wczesnego ostrzegania”, absolwentka wydziału Komunikacji Multimedialnej Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu (2014), gdzie ukończyła też Interdyscyplinarne Studia Doktoranckie, doktorat w zakresie sztuk wizualnych (2019).
  W swoich pracach odnosi się do relacji ludzkiego i innych gatunków, redefinicji pojęcia Natury. Używa różnych mediów od fotografii, obiektów, instalacji po zielarstwo i produkcję soków; na wystawie zaprezentuje instalację dźwiękową „Endling”, 2019.
• Joanna Kania – historyczka sztuki i wykładowczyni pracująca w muzeum ASP w Warszawie.
  W 2010 zorganizowała monograficzną wystawę Rajmunda Ziemskiego w warszawskiej Zachęcie; współtworząca scenariusz wystawy „System wczesnego ostrzegania”.
• Joanna Rajkowska –  artystka wszechstronna, jednak jej najbardziej znane prace to projekty publiczne. Aby je zbudować, artystka wykorzystuje realnie istniejące miejsca, energie, organizmy i materiały; na wystawie zobaczymy wybór kolaży z cyklu „Plac Pięciu Rogów”, 2021-2024.
• Anna Siekierska – rzeźbiarka, rowerzystka, pracownica Wydziału Rzeźby ASP w Warszawie, aktywistka działająca na rzecz starych lasów. Współautorka licznych instalacji w przestrzeni publicznej, projektów zaangażowanych społecznie, działań uwrażliwiających na życie innych istot; na wystawie zobaczymy pracę „60 m n.p.m.”, 2021, na którą składa się 5 elementów: rysunek, 3 obiekty oraz nagranie dźwiękowe.