„Wydrążeni ludzie”. Wystawa Marcina Jurkiewicza w Galerii Per libros ad astra w Bibliotece Głównej ASP w Warszawie

Marcin Jurkiewicz wraz ze swoją malarską opowieścią o kondycji człowieka towarzyszy nam już od 1995 roku gdy obronił na Wydziale Malarstwa w pracowni profesora Rajmunda Ziemskiego dyplom „Człowiek, znak, przestrzeń”. Wcześniej studiował na Wydziale Konserwacji (1989-1992) by przenieść się na Malarstwo, gdzie kontynuował studia w pracowniach profesorów: Stefana Gierowskiego, Jana Tarasina i Rajmunda Ziemskiego oraz rysunku Krzysztofa Wachowiaka.

W roku 2001 podjął pracę w Akademii Sztuk Pięknych na Wydziale Grafiki jako asystent profesora Zygmunta Magnera. W 2008 r. został asystentem profesora Pawła Nowaka. Od 2010 do 2024 r. pracował w Pracowni Rysunku i Malarstwa dla pierwszego roku profesora Piotra Siwczuka, by w początku roku akademickiego 2024/2025 rozpocząć pracę we własnej pracowni pierwszego roku na Wydziale Grafiki.

Jego zainteresowania malarskie zawsze krążyły wokół Człowieka. Nigdy jednak nie był to akademicki człowiek – model ujęty w patosie swego istnienia. Zawsze był to wizerunek człowieka przygniecionego ciężarem istnienia. Bez możliwości ucieczki ze swego kadłuba. Człowiek naznaczony zmartwiałą koniecznością wykonywania ruchów swego ciała, zastygnięty w pozach degradujących jego istnienie. Początkowo były to figury bokserów, kolarzy, kowbojów, w końcu lumpów i rozbitków życiowych, wykluczonych wykolejeńców. Słaniających się, pochylających się, leżących czy próbujących wstać…

Obecnie Jurkiewicz od pewnego czasu podejmuje próby namalowania duchowości tych figur, być może stając się ich porte-parole. Po cyklu „Pejzaż infernalny” prezentowanym w Galerii Prom w 2022 pokazuje nacechowany osobistymi przeżyciami i przemyśleniami cykl „Czyściec” miejsce nie tyle przebywania, pokuty i dochodzenia do miłości, co bliższe brzegu Styksu „gdzie czekają dusz miliony”.

„This is the way the world ends
Not with a bang but a whimper”

T.S. Eliot, The Hollow Men

Opracowano na podstawie tekstu kuratorskiego prof. Artura Winiarskiego