„Odbicia”. Wystawa Piotra Siwczuka

„Tematem malarstwa Piotra Siwczuka jest człowiek. Człowiek wobec, a może raczej poza nieogarnioną zmiennością form i znaczeń. Rezonuje on przy tym z dzisiejszymi „oczywistościami” (fragmentarycznością, przelotnością, hybrydalnością etc.), bo jego postacie są zdeformowane, szczątkowe, widmowe. A jednak tli się w nich nadzieja. Nadzieja radykalna, bo bezprzedmiotowa, niewyobrażalna. Życie, które minęło zlewa się w jego pracach z życiem, które jeszcze nie nadeszło. Bo czyż sama cyrkulacja form, sama zmienność, może być identyfikowana z życiem? Człowiek w obrazach Siwczuka jest bezimienny, anonimowy, bez biografii. Czyste istnienie odarte na moment z pląsów przygodnych i koniecznych przemian. Lecz i z wiary, że sama zamienność kiedyś przyniesie także rzeczywiste życie. I jakiś sens. Doświadczamy w to miejsce rzeczywistej nieobecności (parafrazując Mallarme), w której oczekiwanie zastępuje obecność (Bataille)”
Prof. Sławomir Marzec, Nie/materialność; o sztuce Piotra Siwczuka

Dr hab. Piotr Siwczuk, prof. uczelni urodził się w Zamościu. Tam ukończył słynne zamojskie liceum plastyczne. Studiował na Wydziale Grafiki ASP w Warszawie w latach 1993 – 1998. Dyplom uzyskał z wyróżnieniem w pracowni grafiki warsztatowej prof. Ewy Walawskiej. Dodatkowo, otrzymał aneks z malarstwa w pracowni prof. Grzegorza Pabla. Od 1998 r. jest zatrudniony na macierzystym wydziale, na stanowisku asystenta w pracowni rysunku i malarstwa prof. Huberta Borysa. Doktorat ukończył w roku 2007 w ramach grafiki warsztatowej cyklem „Bogowie Słowian”. Od 2008 prowadzi pracownię rysunku i malarstwa dla I roku. W 2014 roku uzyskał habilitację tworząc cykl prac pt. „Odbicia nieobecności”. Twórczość dr hab. Siwczuka skupia się w zakresie grafiki warsztatowej, malarstwa, rysunku, rzeźby. Artysta jest autorem wystaw indywidualnych i uczestnikiem wystaw zbiorowych.