Phoenix Mantra
„Phoenix Mantra” nie jest wystawą w klasycznym rozumieniu tego słowa. To przestrzeń performatywna, otwierająca się na widza, jego emocje i doświadczenia. Ewa Maria Śmigielska konstruuje ją z tworzyw, motywów i symboli, które można odnaleźć w jej wcześniejszych projektach. Należą do nich elementy odsyłające do różnych kultur, porządków czasowych, doznań sensorycznych. Z jednej strony są to emblematy kultury Dalekiego Wschodu, obiekty nawiązujące do duchowej przemiany, z drugiej zaś surowe, chłodne materiały, kojarzone z estetyką współczesnych miast (połyskujące lustra, świecące neony, wibrujące blachy).
Konteksty przestrzeni
Synkretyzm kulturowy i formalny to znak rozpoznawczy twórczości artystki, wyrastający często z ducha krytyki postkolonialnej. Te międzyobszarowe poszukiwania mają zawsze określone ramy, które wyznacza zastana przestrzeń oraz jej konteksty. Nie inaczej jest w przypadku instalacji „Phoenix Mantra”, która zaaranżowana została w kameralnej, chłonącej dźwięki miasta galerii kolektywu Inne Towarzystwo. To przestrzeń mieszkalna, usytuowana w kamienicy przy ulicy Puławskiej, która dawniej służyła za gabinet terapeutyczny. Ewa Maria Śmigielska nawiązuje zarówno do specyfiki, jak i historii tego miejsca – poprzez subtelną interwencję audiowizualną dekonstruuje jego elementy i sytuuje w nim opowieść o przemianie i odrodzeniu.
Artystka adaptuje na nowo zastane przestrzenie, dzieląc je na cztery sfery – są to kolejne etapy rytuału, procesu, który prowadzić ma do duchowej odnowy, do odrodzenia się tytułowego Feniksa. Co ważne, do udziału w tym procesie zaproszony zostaje widz. To on staje się uczestnikiem i współtwórcą wykreowanych znaczeń. Jego emocje, afekty, doświadczenia mogą znaleźć odbicie w spopielonych Feniksach – rytuale, polegającym na spaleniu własnego bólu, cierpienia, niechcianych wspomnień. Mogą też przenieść się w sferę ukojenia, wyciszenia, mantry, jaką artystka projektuje w jednym z pomieszczeń.
Instalacja dźwiękowa
„Phoenix Mantra” to instalacja dźwiękowa, której integralnym elementem jest muzyka Wojtka Blecharza. Zainstalowane w różnych obiektach rzeźbiarskich głośniki oraz docierające z nich kompozycje pomagają przeprowadzić widza przez proces osobistej, duchowo-sensualnej wędrówki. Muzyczne wibracje, które odczuwamy w każdej z wydzielonych przestrzeni, można postrzegać jako kumulującą się energię, zapowiedź nadchodzących zmian. Można też odnaleźć w nich własną mantrę i stan równowagi.
Ewa Maria Śmigielska (rzeźbiarka)
Ewa Maria Śmigielska (ur. 1987) ukończyła z wyróżnieniem studia na Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie na Wydziale Rzeźby w Pracowni Przestrzeni Audiowizualnej Profesora Grzegorza Kowalskiego (aneks do dyplomu w Pracowni Rysunku u Profesor Zofii Glazer-Rudzińskiej). Pracuje na Wydziale Wzornictwa ASP w Warszawie. W swojej praktyce artystycznej zajmuje się rysunkiem, rzeźbą, video, video instalacja oraz scenografią. Ma na koncie szereg wystaw zbiorowych i indywidualnych w kraju i zagranicą. Wykładowczyni Sichuan Fine Arts Institute w Chinach (Wydział Rzeźby). Otrzymała stypendium z Fundusz Popierania Twórczości Stowarzyszenia Autorów ZAiKS
Jest autorką indywidualnej wystawy „Follow the Dragon” w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku w (2021); scenografii, kostiumów i współautorką video do opery „Transkryptum” w reżyserii Wojtka Blecharza wystawionej w Operze Narodowej w Warszawie w 2013, a także opery „Body Opera” prezentowanej podczas festiwali muzycznych: Huddersfield Music Contemporary Festiwal, Musika AIka w Vitaasari w Finlandii a także w Muzeum Hamburger Bahnhof w Berlinie. Kuratorka i współkuratorka, a także uczestniczka wystaw w kraju i za granicą, m.in.: „Wybór Narzędzia” w Galerii Spokojna w Warszawie (2012), części polskiej wystawy w Kopenhadze It s hardly softcore w BUS Garage (2011) oraz II odsłony wystawy „Zmiana Medium” w jeleniogórskiej BWA (2011). Uczestniczka m.in. Wystawy V Międzynarodowego Konkursu Rysunku Wrocław 2012, „Kowalski Gutt dwie pracownie” w Salonie Akademii w Warszawie, „Regress Progress – Architektura działania” w CSW Zamek Ujazdowski, wystawy „Sekwencje” w lubelskim oddziale Zachęty. Uczestniczka Instalakcji” w Nowym Teatrze w Warszawie w 2013. Uczestniczka sekcji studenckiej reprezentującej Polskę na Praskim Qvadriennale Scenografii. Kuratorka Wystawy „Kowalnia” w Rondzie Sztuki w Katowicach w ramach festiwalu Ars Cameralis (2014). W ramach festiwalu Avant Art na wystawie Krytyczny potencjał dźwięku w Moskwie zaprezentowała najnowszy Projekt Space|volume|Body (2016).
Wojtek Blecharz (kompozytor)
Urodzony w Gdyni w 1981. W 2005 roku ukończył z wyróżnieniem Akademię Muzyczną im. Fryderyka Chopina w Warszawie, w 2015 roku otrzymał doktorat z dziedziny kompozycji na wydziale muzycznym Uniwersytetu Kalifornijskiego w San Diego, specjalizującym się w tworzeniu i wykonawstwie muzyki współczesnej. Współorganizuje wraz z Pawłem Mykietynem festiwal muzyczny Instalakcje przy Nowym Teatrze w Warszawie.
W 2013 Blecharz skomponował i wyreżyserował swoją pierwszą operę-instalację „Transcryptum”, zamówioną przez Teatr Wielki Operę Narodową w Warszawie („Transcryptum” jako cześć Projektu P, zostało nominowane do Nagrody Gazety Wyborczej WDECHY w kategorii „Wydarzenie Roku” i „Miejsce Roku”).Obecnie przygotowuje instalację Body-Opera w Huddersfield Contemporary Music Festival (premiera planowana w listopadzie br.).
W 2012 otrzymał nagrodę-stypendium za „doskonałość w kompozycji” podczas 46. Letnich Kursów Muzyki Nowej w Darmstadt, w 2013 został laureatem konkursu kompozytorskiego IMPULS w Austrii. W 2012 nominowany do Paszportów Polityki w kategorii muzyka poważna, w 2013 do nagrody Orlenu „Polacy z Werwą” w kategorii Kultura i Sztuka oraz do nagrody Trzeciego Programu Polskiego Radia „Kulturysta Roku”.
W dorobku kompozytorskim posiada utwory m. in. orkiestrowe, kameralne, solowe, chóralne, a także muzykę do sztuk teatralnych oraz teatru tańca. W zakresie ostatniego z wymienionych gatunków współpracuje z Jackiem Łumińskim i Śląskim Teatrem Tańca w Bytomiu, komponował także muzykę do spektakli: Kokoro Dance-Vancouver, City Dance Ensemble-Washington, Coming Back To The Roots-Philadelphia, BalletMet-Columbus-Ohio, Theatre of Witness-Philadelphia, Teatru Powszechnego w Warszawie i Teatru Wybrzeże w Gdańsku.
Blecharz jest laureatem głównej nagrody w Konkursie Kompozytorskim dla Młodych Kompozytorów im. Tadeusza Bairda (2007) oraz stypendystą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Académie Musicale de Villecroze, Stowarzyszenia Autorów ZAIKS, Centrum Kultury w Gdyni. Wziął udział w Kursach Stockhausena w Kürten oraz Kursach Nowej Muzyki w Darmstadt.
Ostatnio komponował utwory dla takich zespołów jak: Orkiestry z Zakazanego Miasta w Pekinie, Zespołu Kwadrofonik, Klangforum Wien, Royal String Quartet, Flute O’Clock, LutosAir Quintet (na zamówienie Letnich Kursów Nowej Muzyki w Darmstadt), Bendigo Festival of Exploratory Music (Australia). Stworzył też muzykę do sztuk teatralnych dla Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Tel Avivie, Staatstheater Braunschweig czy Narodowego Teatru Starego w Krakowie. W ostatnich miesiącach muzyka Blecharza była grana między innymi na festiwalach MATA (Nowy Jork), Salzburg Biennale czy Klangwerk Stadt w Berlinie.
Co, gdzie, kiedy
„Phoenix Mantra”. Wystawa Ewy Marii Śmigielskiej
muzyka: Wojtek Blecharz
identyfikacja wizualna: Pionty – Jakub Jezierski
mapa: Magda Małczyńska-Umeda
tekst: Magda Figzał-Janikowska
Inne Towarzystwo
ul. Puławska 43 m 7, 4 piętro, Warszawa
28 lutego – 11 marca 2023
otwarcie: 27 lutego 2023 od godziny 19.00
wystawa czynna: pon. – niedz. g. 15.00 – 19.00
Partner wystawy: Wydział Wzornictwa, Akademia Sztuk Pięknych w Warszawie
Powiązane aktualności
-
Wystawy ASP
„(Nie)obowiązkowe nauczanie kapizmu”. Stefan Gierowski
Jeszcze tylko do 15 października 2023 można oglądać obrazy Stefana Gierowskiego, prezentowane w Pałacu Czapskich w ramach aneksu do trwającej wystawy "(Nie)obowiązkowe nauczanie kapizmu". Zdeponowane w Muzeum ASP w Warszawie obrazy pochodzą z kolekcji Krzysztofa Musiała oraz Rodziny Stefana Gierowskiego. 14 sierpnia przypadła pierwsza rocznica śmierci Profesora.24.02.2023 -
Stypendium
dr Martyna Kander i dr Antonina Konopelska ze stypendiami dla wybitnych młodych naukowców
Decyzją Ministra Edukacji i Nauki dr Martyna Kander z Wydziału Scenografii i dr Antonina Konopelska z Wydziału Wzornictwa warszawskiej ASP znalazły się w gronie tegorocznych laureatów_ek stypendium dla wybitnych młodych naukowców, w kategorii "dziedzina sztuki / sztuki plastyczne i konserwacja dzieł sztuki".24.02.2023