„W połowie pełne”. Wystawa Szkoły Doktorskiej ASP w Warszawie

„W połowie pełne” prezentuje projekty dyplomowe pięciu osób będących na półmetku studiów w Szkole Doktorskiej ASP w Warszawie. Prace ilustrują różnorodność ich zainteresowań oraz technik twórczych, którymi operują.

Magdalena Ciemierkiewicz (promotor doktoratu: prof. Andrzej Rysiński) pracuje m.in. nad tkaniną artystyczną, a jej projekt poświęcony jest miejscu, skąd pochodzi – okolicom Jarosławia na wschód od rzeki San, blisko granicy z Ukrainą. Interesuje ją pamięć, międzykulturowa historia oraz formy i kondycja duchowości na tych obszarach.

Xawery Deskur (promotor doktoratu: prof. Jakub Wróblewski) tworzy wideo poświęcone postaci Stanisława Supłatowicza, znanego również jako Sat-Okh (Długie Pióro), który wedle legendy miał do 15 roku życia wychowywać się wśród rdzennych mieszkańców Ameryki Północnej.

Przez pryzmat postaci Sat-Okha Deskur bada wpływ ich kultur na tkankę postkolonialnego świata. Interesuje go problem zawłaszczenia  kulturowego przejawiający się w praktykach współczesnej ezoteryki.

Róża Duda (promotor doktoratu: prof. Prot Jarnuszkiewicz) tworzy serię fotografii, a jej projekt dotyka tematu historii spekulatywnej i zapomnianej, którą artystka chce niejako ożywić swoją praktyką twórczą.

Barbara Gryka (promotorka doktoratu: prof. Katarzyna Krakowiak-Bałka) podejmuje performatywnie temat architektury i tańca ludowego. Pracuje z ludźmi niekoniecznie zajmującymi się sztuką.

Tomasz Stelmaski (promotor doktoratu: prof. Lech Majewski) tworzy plakaty związane z miejscowościami pogranicza, z ich ukrytymi oraz wyimaginowanymi historiami i przy pomocy owych plakatów dokonuje interwencji artystycznych w lokalną przestrzeń.

Obiegowe powiedzenie głosi, że ta sama, w 50% napełniona szklanka dla pesymisty jest w połowie pusta, a dla optymisty – w połowie pełna. Podobna ambiwalencja dotyczy kondycji osób podejmujących studia doktoranckie z zakresu sztuki w nowych, bo powołanych zaledwie kilka lat temu Szkołach Doktorskich.

Z jednej strony są one traktowane jak ktoś, kto dopiero aspiruje do bycia w pełni artystką bądź artystą. W tej perspektywie mają więc status jakby czeladniczek i czeladników terminujących u swoich mistrzów i mistrzyń. Jako takie są poddawane nieustannemu monitoringowi i ocenie mającej zweryfikować ich kompetencje oraz osiągnięcia.

Z drugiej strony oczekuje się jednak od tych samych osób funkcjonowania typowego dla w pełni dojrzałych artystów i artystek – udziału w wystawach i posiadania dorobku poddawanego ewaluacji na tych samych zasadach, co osiągnięcia wszystkich artystów i artystek formalnie związanych z akademią.

Ta wszechobecna w świecie kapitalistycznej nowoczesności kwantyfikacja i parametryzacja każdego aspektu naszego funkcjonowania słabo pasuje do specyficznej natury twórczości artystycznej, jest jednak narzuconym na nas biurokratycznym obowiązkiem.

Niestety, jak każda ideologia, prowadzi ona czasem do nadidentyfikacji ze status quo, co sprawia, że proces kształcenia artystycznego, który jak żaden inny powinien przebiegać zgodnie z zasadami oświeceniowego Bildung, wciskany jest w szkodliwe dla niego ramy darwinistycznej walki o przetrwanie.

Optymizm w spojrzeniu na kondycję artystów i artystek biorących udział w wystawie oznacza więc przede wszystkim odrzucenie takiego sposobu rozumienia edukacji artystycznej.

Prezentowane na wystawie prace doktorantek i doktorantów ASP powstały pod opieką ich promotorów i promotorek, co odzwierciedla nie tylko naturę procesu kształcenia, którego stanowią część, ale dobrze koresponduje też z kooperatywnym charakterem współczesnej twórczości artystycznej.

Bez wątpienia mamy tu jednak do czynienia z osobami, które pełnoprawnie uczestniczą we współczesnym życiu artystycznym: ich prace prezentowane były w prestiżowych instytucjach kultury w Polsce i za granicą, były omawiane przez branżowe media, a ich autorki oraz autorzy nie raz wygrywali istotne konkursy i odbywali rezydencje w ważnych ośrodkach artystycznych na całym świecie.

Wystawa „W połowie pełne” w jest dla nich okazją, aby wspólnie przedstawić swoje projekty doktorskie, które chociaż są wciąż w fazie realizacji, nabierają już powoli pełnych kształtów.

„W połowie pełne”. Wystawa śródokresowa osób studiujących w Szkole Doktorskiej ASP w Warszawie
Artystki i artyści: Magdalena Ciemierkiewicz, Xawery Deskur, Róża Duda, Barbara Gryka, Tomasz Stelmaski
Kurator: Jan Sowa
Oprawa graficzna: Tomasz Stelmaski

Ermitaż – Ermitorium. Dom pani Lhullier.

Łazienki Królewskie
ul. Myśliwiecka 1A (wejście od Agrykoli w pobliżu skrzyżowania z ul. Myśliwiecką)

23 września – 8 października 2023
wernisaż: 22 września 2023, g. 17.00

Współorganizator: 28. Biennale Plakatu w Warszawie

Wydarzenie na Facebooku